Od początku października do końca grudnia, jak co roku, obowiązuje u nas zakaz połowu troci i łososi (poza połowami morskimi). W tym czasie te piękne i olbrzymie ryby wędrują w górę rzek na tarło.
Trocie i łososie atklantyckie to ryby dwuśrodowiskowe, które zawsze składają ikrę w rzekach, w których same przyszły na świat. Ich populacje zachowały się w kilku pomorskich rzekach – Redze, Parsęcie, Wieprzy z Grabową, Słupi, Łupawie, Łebie, Redzie oraz mniejszych, krótkich rzekach, uchodzących bezpośrednio do Bałtyku. W rzekach Pomorza jest znacznie więcej troci niz łosoisi, których obecność zawdzięczamy intensywnemu zarybianiu. Właśnie z powodu ochrony tych gatunków od 1 października do 31 grudnia obowiązauje zakaz połowu troci i łososi na rzekach i strumieniach.

Nasza troć wędrowna, podobnie jak łosoś dorasta w morzu, do którego ponownie wraca po odbytym tarle. Zaliczana jest do gatunków anadromicznych, a więc tych, które w celu rozrodu wędrują w górę rzek i strumieni, nieraz na znaczne odległości, aż do ich źródeł, gdzie są warunki do złożenia ikry i rozwoju narybku. Najszybciej rosnącą populacją troci wędrownej jest troć wiślana, którą oprócz tego cechuje wspaniała kondycja, wielkość i waga. Nierzadko poławiane były osobniki przekraczające 100 cm długości. Największą udokumentowaną trocią wiślaną był samiec złowiony w ujściu Wisły o długości 111 cm i masie 14,1 kg (listopad 1968), a najcięższą, samica o długości 107,5 cm i masie 19,2 kg (grudzień 1962).
Troć wędrowna żyje w rzekach i wodach morskich wschodniej części północnego Atlantyku. Południową granicę jej występowania stanowi rzeka Duero w Portugalii. W kierunku na północ, zasięg jej występowania rozciąga się na wody Zatoki Biskajskiej, kanału La Manche, Morza Północnego, wokół Wielkiej Brytanii i Irlandii, na wody Bałtyku z Zatoką Botnicką i dalej – na wody Morza Norweskiego wzdłuż wybrzeży całej Skandynawii aż do Morza Białego. Jej północno wschodnią granicę zasięgu stanowi Płw. Kanin, a zachodnią wody wokół Islandii i Wysp Owczych. Bardzo rzadką odmianą jest troć jeziorna (nie opuszcza zbiornika), która w Polsce występuje tylko w kilku jeziorach, m.in. na Kaszubach w jez. Wdzydze.