Tag: Smoleńsk
Film Antoniego Krauze pt. „Smoleńsk” z pochwałą elity rządzącej
O filmie A. Krauze "Smoleńsk" będzie trwała długa i mocna dyskusja. Z jednej strony autorem filmu jest wybitny i zasłużony reżyser, z drugiej strony nie da się ukryć, iż film nie jest wolny od założonej tezy o zamachu prorosyjskim. Prapremiera filmu (5.09.2017) też miała wybitnie polityczny kontekst. Z uwagi na znaczenie narodowej katastrofy, film "Smoleńsk" trzeba zobaczyć, pamiętając jednak o prawie do własnego poglądu.
Jak przeżywać tę tragedię? Jak budować pozytywną pamięć?
10 kwietnia 2016 r. w Gdańsku, w Ratuszu Starego Miasta debatowano nad tym jak przeżywać rocznicę tragedii smoleńskiej? Ton i jakość debacie nadawali znakomici paneliści na czele z ks. A. Bonieckim i prof. I. Krzemińskim. W tej debacie w ramach gdańskiego Klubu Obywatelskiego wypowiadała się licznie zgromadzona publiczność. Budowanie pozytywnej pamięci wymaga dialogu, rzetelnej faktografii i dużej cierpliwości i wytrwałości. "Dlatego chcemy rozmawiać", podkreślił G. Schetyna.
Kompromitacja
Czyżby rzeczywiście okoliczności związane ze Wszystkimi Świętymi i Dniem Zadusznych spowodowały, że katastrofa smoleńska powróciła z taką mocą nie tylko do mediów, wypowiedzi polityków i ekspertów, ale także do rozmów w domach, niejednokrotnie dzielących rodziny i przyjaciół, do których okazję stworzył kolejny długi weekend. Na to, że właśnie i w ten weekend zginęło na polskich drogach 40 osób a 500 zostało lżej lub ciężej rannych, zdołaliśmy się uodpornić. Ale wobec niepotrzebnej śmierci 96 osobistości nie potrafimy przejść do porządku dziennego. Dlaczego? Bo przyczyn tej tragedii część polityków, dziennikarzy i opinii publicznej szuka w spiskowej teorii dziejów. Tę katastrofę ktoś (?) zaplanował i wykonał. Zasłużony ongiś dla pierwszej „Solidarności” Andrzej Gwiazda stwierdza dość kategorycznie, że Smoleńsk był zemstą na Kaczyńskich za to, że zakwestionowali porozumienia Okrągłego Stołu z 1989 roku, którego zresztą byli uczestnikami i beneficjentami.
Z prochu jesteśmy
„Pamiętaj, że z prochu powstałeś i w proch się obrócisz”. Te słowa wzięte z Księgi Rodzaju i wypowiadane w Kościele w Środę Popielcową, wraz z rozpoczęciem Wielkiego Postu, bardziej, w moim odczuciu, korespondują z dniem Wszystkich Świętych i zaraz po nich następujących Zaduszkach. To piękna tradycja, ażeby wspomnieć, pomodlić się, zadumać nad tymi co już odeszli. Ale jest to też niezła okazja, aby zastanowić się nad swoim życiem, nad jego sensem, nad jego treścią, nad tym co rzeczywiście jest bardziej, a co mniej ważne.
