Obecnie zapraszam do wymiany myśli i spostrzeżeń na temat – Za co kocham Pomorze? Zabieram głos przede wszystkim dlatego, że Pomorze jest moją „Małą Ojczyzną”. Jestem Pomorzaninem z krwi i kości. Mam poczucie świadomości i pewnej dumy bycia Pomorzaninem. Kocham Pomorze za:
- Za to, że w 997 roku pielgrzymował tu i chrzcił osobiście Pomorzan, gdańszczan święty Wojciech
- Za oryginalne państwo gdańsko-pomorskie w XIII wieku (1227-1294) pod rodzimą dynastią książęcą Sobiesławiców
- Za mądrego i wybitnego księcia gdańsko-pomorskiego Świętopełka II, który pierwszy rozpoznał zagrożenie krzyżackie dla Pomorza i pierwszy stawił jemu zbrojnie opór
- Za księcia Mszczuja II (Mściwoja), który układem w Kępnie (1282) zapoczątkował powrót Pomorza do Polski
- Za to, że w 1295 roku Pomorze stanowiło jedną z dwóch dzielnic odrodzonego Królestwa Polskiego pod berłem króla Przemysła II
- Za opór stawiony w Gdańsku i Tczewie agresji krzyżackiej w 1308-1309 roku
- Za konsekwentny i heroiczny udział w zwycięskiej wojnie trzynastoletniej, dzięki której Pomorze powróciło do Królestwa Polskiego
- Za autonomię i dynamiczny rozwój Prus Królewskich po 1466 roku w granicach Królestwa Polskiego
- Za wspaniały rozwój gospodarczy (spichlerz zbożowy Europy), naukowy i kulturalny Gdańska w XVI i XVII wieku
- Za aktywność i ślady obecności Mikołaja Kopernika, genialnego astronoma, na terenie Prus Królewskich
- Za obecność przedstawicieli Gdańska, Prus Królewskich na Sejmie stanowiącym powstanie Unii Lubelskiej w 1569 roku
- Za heroiczną obronę Gdańska w czasie wojen polsko-szwedzkich, w tym w czasie potopu szwedzkiego (1655-1660)
- Za pokój polsko-szwedzkich zawarty w Gdańsku-Oliwie 3 maja 1660 roku, co traktowano wówczas jako swoiste święto
- Za heroiczną postawę 20-letniego posła pomorskiego Józefa Wybickiego na Sejmie, który publicznie zaprotestował (1768) przeciwko „gwałtom i przemocy moskiewskiej”
- Za próbę oporu w Gdańsku przeciwko wojskom pruskim w trakcie dokonywania drugiego rozbioru Polski (1793)
- Za Wolne Miasto Gdańsk (1607-1613) w okresie dominacji Napoleona Bonaparte w Europie i podjętą obronę „Grodu nad Motławą” w 1813 roku przed wojskami rosyjskimi
- Za ludzi nauki i kultury „rodem z dawnego Gdańska” w osobach: Jan Heweliusz, Daniel Fahrenheit, Gottfried Lengnich, Daniel Chodowiecki, Arthur Schopenhauer i Krzysztof Celestyn Mrongowiusz
- Za Józefa Czyżewskiego, orędownika polskości w Prusach Zachodnich i lidera Polonii w Wolnym Mieście Gdańsku
- Za bohaterski i przykładny zbrojny opór na Westerplatte we wrześniu 1939 roku oraz za całodniową obronę Poczty Polskiej w Gdańsku
- Za heroiczną i konsekwentną odbudowę Gdańska z ruin i zgliszcz, szczególnie po 1945 roku i w latach 50. minionego wieku
- Za bohaterskie świadectwo pragnienia wolności i godności podczas Grudnia 1970 roku w Gdańsku i w Gdyni
- Za mądrość i wizję przyszłości zapisaną w Porozumieniu Gdańskim (31.08.1980 r.) oraz za powstanie kolebki i centrali „Solidarności” w Gdańsku
- Za rozważnych i światłych liderów wielkiej „Solidarności” rodem z Gdańska tj. Lecha Wałęsy, Bogdana Borusewicza, Bogdana Lisa, Aliny Pienkowskiej i Anny Walentynowicz, z których możemy być dumni
- Za Pomnik Poległych Stoczniowców stanowiący wielkie ostrzeżenie dla komunistycznej władzy, szczególnie w latach stanu wojennego
- Za strajki majowe i sierpniowe 1988 roku w Stoczni Gdańskiej, które stanowiły preludium do polskiej wolności w 1989 roku
Jan Kulas
