Tag: protesty na Ukrainie

Styczeń 2014 r. wejdzie do kart historii Ukrainy jako okres smutku i przełomu. To data tragiczna, poświęcona ofiarami życia demonstrantów Euromajdanu. Władze Ukrainy użyły wobec demonstrantów środków, jakich używa się wobec wrogów i najeźdźców, obcych agresorów. Tak rząd Ukrainy premiera Azarowa i Prezydenta Janukowycza potraktował własnych współobywateli. Wszyscy mogliśmy oglądać bestialskie zachowanie milicjantów z Berkutu, torturowanie, wystawionego nago na mróz młodego aktywisty. Porwania działaczy opozycji, akty przemocy wobec dziennikarzy przypominają metody reżimu totalitarnego. Zabicia w lesie Jurija Werbyckiego porwanego ze szpitala to kwintesencja pojęcia definicji społeczeństwa obywatelskiego jaki narzuciła kultura przemocy i pogardy wobec współobywateli jaką wyznają elity rządzące Ukrainą. Zadajemy pytania: gdzie doprowadzi Ukrainę fala degradacji demokracji ? Dziś może już, nie ważne czy blisko UE czy Rosji ale czy będzie to nadal kraj demokracji, szanujący prawa człowieka ?

Masowe demonstracje na Ukrainie to dla wielu zbawienie. Gdyby bowiem nie tłumy na Majdanie trzeba byłoby tłumaczyć się z porażki w Wilnie, a tak można cieszyć się zwycięstwem „europejskiej idei”. Pisałem już, że przebieg szczytu PW to porażka, a nie klęska i że nie ma co wpadać w nastroje nadmiernie defetystyczne, ale ku mojemu niekłamanemu zdumieniu dowiaduję się, że nie tylko nie było klęski, ale nawet i porażki. Co i rusz słyszę, że prowadziliśmy „słuszną politykę”. Andrzej Żuławski powiedział kiedyś, że w Polsce filmy dzieli się na ambitne i nie, a na Zachodzie na dobre i złe. Może mam nadmierne wymagania, ale czy polityki zagranicznej nie wypadałoby dzielić na skuteczną i nieskuteczną, a nie na słuszną i niesłuszną? „Manie” racji i racja stanu to jednak nie to samo.