Tag: Tadeusz Mazowiecki

18 kwietnia 2017 roku minęła 90. rocznica urodzin Tadeusza Mazowieckiego. Odszedł od nas 3,5 rok temu. W osobie Pana Tadeusza pożegnaliśmy m.in. znakomitego redaktora katolickiego, przewodniczącego Komisji Ekspertów MKS w Stoczni Gdańskiej, doradcę wielkiej "Solidarności", redaktora naczelnego "Tygodnika Solidarność", współtwórcę  porozumień Okrągłego Stołu, pierwszego niekomunistycznego premiera wolnej Polski (1989-1990), współtwórcę Unii Wolności, wysłannika ONZ do Bośni i Hercegowiny, doradcę Prezydenta RP B. Komorowskiego.

Staram się już nie gromadzić kolejnych książek w swojej przepełnionej, domowej bibliotece, lecz są pozycje, których kupna odmówić sobie nie potrafię. Przed paroma dniami ukazały się dwie takie pozycje w księgarniach. Andrzej Brzezicki opublikował obszerną (600 stron) pozycję „Tadeusz Mazowiecki – biografia naszego premiera”, a Jan Skórzyński wywiad-rzekę (160 stron) z prezydentem Bronisławem Komorowskim zatytułowaną „Zwykły polski los”. Zainteresowanie tymi tytułami wzięło się również stąd, że moje życiowe wybory przeplatały się z ich wyborami, a obu miałem przyjemność nie tylko poznać, ale i z nimi współdziałać po wyborach 1989 roku.

Chęć skomentowania referendalnych zmagań w poprzednim felietonie wyparła informacja o śmierci Tadeusza Mazowieckiego. Dziś, już po uroczystościach żałobnych, mogę do tematu wrócić.

Miałem zamiar z samego rana skomentować wstępne wyniki kolejnego, nieskutecznego referendum w Słupsku, mającego na celu odwołanie prezydenta miasta, gdy dotarła do mnie wiadomość o powołaniu do wieczności Tadeusza Mazowieckiego. To niemożliwe pomyślałem. Jeszcze nie tak dawno widziałem się z Panem Tadeuszem przy okazji święta polskiej samorządności. Dostrzegłem wówczas, że mijający czas pozostawia ślad na jego posturze, ale sprawność intelektualna nie pozostawiała żadnych wątpliwości. Nieprzypadkowo prezydent Bronisław Komorowski, zaraz po objęciu urzędu, powierzył mu rolę szefa swoich doradców.