To smutny dzień dla ruchu kaszubsko-pomorskiego. Zmarł Stanisław Pestka – regionalny pisarz, dziennikarz i poeta.

S.Pestka

Urodził się 8 kwietnia 1929 r. w Rolbiku (powiat chojnicki). Tam też, od 1939 r., chodził do szkoły podstawowej. Od 1945 r. uczył się w gimnazjum im. gen. J. Wybickiego w Kościerzynie, gdzie w 1950 r. złożył egzamin maturalny. W latach 1950-53 studiował polonistykę na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu, a później pracował jako nauczyciel w średnich szkołach, najpierw w Lidzbarku Warmińskim (1953-55), potem w Sławnie (1955-58). Już wówczas pisał do różnych czasopism. W latach 1958-61 był w redakcji pisma „Kaszëbë”. Po jego zamknięciu przeprowadził się do Bydgoszczy, gdzie kierował działem kulturalnym „Ilustrowanego Kuriera Polskiego”. W 1965 r. zamieszkał w Szczecinie, gdzie pracował w Polskim Radiu. Po dwóch latach wrócił do Bydgoszczy. Tam znalazł zajęcie w czasopiśmie młodzieżowym „Fakty i Myśli”. W 1968 r. wszedł do redakcji gdańskich„Liter”. Po zamknięciu tego pisma przeszedł do „Tygodnika Morskiego”, a potem do „Czasu”. Od 1969 r. był w redakcyjnym kolegium „Pomeranii”, a w latach 1969-72 i 1990-94 prowadził to pismo. W latach 1976-1980 i 1992-1994 był prezesem Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego, później jeszcze kilka lat działał we władzach tej organizacji.

Od 1995 r. był na emeryturze. Zajmował się twórczością literacką. Jako poeta debiutował w „Pomeranii” w 1969 r. Tam też drukował, pisane po kaszubsku, felietony.

Wydał trzy zbiorki wierszy (wszystkie po kaszubsku): Południca (1976), Wizrë ë duchë (1986) i Wieczórny widnik (2002). Jego poetyckie dzieła można odnaleźć też w antologiach m.in. W. Kiedrowskiego Piaśnica (1971), E. Kamińskiego Westrzód doczi (1977), B. Arsoby i J. Borzyszkowskiego Pomorze i morze w poezji (1998). Pestka był też w grupie osób przygotowujących Modrą strunę. Antologię poezji kaszubskiej (1973).

W dorobku publicystycznym Pestki jest wiele artykułów dotyczących spraw Pomorza i Kaszub. Dwa z nich zostały wydrukowane w przygotowanych przez E. Szczesiaka zbiorach reportaży: Suita kaszubska (1982) i Opowieść o trwaniu Kaszub (1985).

Pestka napisał też dwie książki biograficzne: Piórem i szablą. O generale Józefie Wybickim (1961) i Emisariusz niepodległości. O Józefie Wybickim (1972) oraz jeden analityczny Stan i perspektywy pamiętnikarstwa na Pomorzu (1971).

Wydał też rozważania o kaszubskiej inteligencji jego czasów, zatytułowane W kręgu kaszubskiego kaduceusza (1983) i książkę W stolëcë chmùrników (2011).
Stanisław Pestka został uhonorowany m.in. Medalem Stolema (1975), Pieczęcią Świętopełka Klasy Złotej (1991) i gdańskim Medalem księcia Mestwina II (2013). Felietony pisał pod pseudonimem Krëban z Milachowa, w twórczości poetyckiej podpisywał się jako Jan Zbrzyca.

Źródło: Kaszubi.pl

1 KOMENTARZ

  1. WIECZNY ODPOCZYNEK
    ZNAM ROLBIK BYŁEM UCZNIEM JEGO OJCA W SZKOLE PODSTAWOWEJ
    URODZIŁEM SIĘ W WIDNIE (KONKRETNIE -ORZECHOWO)

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.