Całość zadłużenia zagranicznego Ukrainy wraz z sektorem prywatnym to 137 mld USD w tym 35 mld USD to dług krótkoterminowy (poniżej 5 lat) z czego 23 mld USD to kredyty handlowe. Dług Ukrainy w formie obligacji skarbowych wynosi 15 mld USD, 5 mld USD to obligacje bankowe, 6 mld USD korporacyjne. Zatem całość długu Ukrainy to 40 proc. PKB (Grecji 170 proc. PKB). W roku 2014 r. Ukraina ma do spłacenia dług w wysokości 6.5 mld USD – jest to dług z tytułu emisji obligacji państwowych. Emisja obligacji 2 mld USD, która zaczęła się 11 lutego br. została wstrzymana (emisja przeznaczona dla Rosji). Rezerwy walutowe kraju spadły z 20,4 mld USD w grudniu 2013 do 17.8 mld USD w styczniu. Bez pomocy zewnętrznej rezerwy spadną poniżej 10 mld USD w 2014 r. Ukraina nie posiada rezerw walutowych, które pozwoliłby na interwencje walutowe i ochronę waluty.
Załamaniu zatem uległ system walutowy – Hrywna w 5 lutego osiągnęła 9 UAH za 1 USD. Agencje ratingowe Moody’s oraz Standard & Poor’s zdecydowała się na obniżenie wiarygodności kredytowej Ukrainy. Analitycy zmienili rating z „Caa1” na „Caa2″. Standard & Poor’s obniżyła w 21 lutego notę Ukrainy do CCC – to ocena przyznawana krajom na skraju bankructwa. Wprowadza to zwiększenie kosztów obsługi długu Ukrainy, który nie był ujęty w budżecie państwa na 2014 r. w adekwatnym do bieżącej sytuacji wymiarze. Zobowiązania Ukrainy mogą wzrosnąć, jeżeli Rosja wycofa się z porozumienia gazowego zawartego w grudniu 2013 r. (cena 268,5 USD za 1000 m3). Naftogaz – przedsiębiorstwo państwowe Ukrainy reguluje bowiem zobowiązania z tytułu importu gazu od Gazpromu w USD, które musi pozyskać na rynku krajowym lub zaciągnąć dług, gwarantowany przez państwo i będący składową długu publicznego. Brak regulowania opłat za gaz ze strony Ukrainy może utrudnić eksport gazu do Europy Środkowej w sezonie 2014/15. Wprowadzi to zagrożenie energetyczne dla krajów, które korzystają z tranzytu gazu przez Ukrainę. Jest to istotny czynnik ryzyka szczególnie dla Polski.
Ukraina posiada potencjał gospodarczy. Jednak jest krajem ze złym zarządzaniem finansami publicznymi. Ukraina to kraj z atrakcyjnym potencjałem rynku konsumenta: 45.5 mln obywateli, 18 mln gospodarstw domowych. PKB Ukrainy to 331 mld USD (niemal 2.5 razy mniej niż Polska). W strukturze PKB: 9.5 proc. – rolnictwo, 31.4 proc. – usługi, 59.1 przemysł. W IV kwartale 2013 r. gospodarka Ukrainy wzrosła o 3.7 proc., mimo spadków i stagnacji w poprzednich kwartałach (oficjalne prognozy na 2014 r. 1.47 proc.).
Silną sferą ukraińskiej gospodarki jest rolnictwo. Wzrost produkcji rolnej w 2013 roku wyniósł 13,7%, wobec spadku 4,7% w przemyśle. Wzrost produkcji rolnej w ostatnich trzech miesiącach 2013 r. to według oficjalnej statystyki o ponad 40% w porównaniu z analogicznym okresem roku poprzedniego – miał zasadniczy wpływ na wzrost PKB w IV kwartale 2013 r. +3,7%) i uniknięcie przez Ukrainę spadku PKB za cały miniony rok. (dla przypomnienia wzrost PKB w Polsce w IV kwartale 2013 r. 2,7 proc.).
Zbiory zbóż w 2013 roku wyniosły 63 mln ton i były znacznie wyższe niż w najlepszym dotąd 2011 r. (56,7 mln ton). Wartość eksportu ukraińskiego sektora rolno-spożywczego wzrosła z 4,3 mld USD w 2005 roku do 17,9 mld USD w 2012 roku, stanowiąc obecnie już 1/4 całego ukraińskiego eksportu. Według prognoz, w okresie lipiec 2013 – czerwiec 2014 Ukraina sprzeda za granicą ponad 30 mln ton zbóż i stanie się drugim na świecie ich eksporterem, po USA.
Ukraiński eksport to około 70.24 mld USD, import 89 mld USD (2012 r.). Export do Rosji to 25.6 proc. Import z Rosji to 32,4 proc. Należy zauważyć, iż znaczną składową importu z Rosji jest ropa naftowa i gaz.
Ukraina posiada potencjał zainstalowanej mocy produkcji energii elektrycznej przekraczający o 41 proc. roczną konsumpcję. Struktura produkcji energii elektrycznej to: 9.9 proc. produkcji energii elektrycznej pochodzi z hydroenergetyki, 25.2 energetyka atomowa, 64.1 proc. energetyka węglowa. Ukraina nie może rozbudować ani reformować struktury przemysłu energetycznego, gdyż wobec braku wystarczającej przepustowości sieci transgaranicznych łączących z Europą eksport energii jest utrudniony.
Po „Pomarańczowej Rewolucji” nie powstały reformy systemowe gospodarki. Nie zostały też wytworzone relacje gospodarcze z krajami UE, które wpływałyby na trwałe zmiany strukturalne gospodarki Ukrainy. Problem systemowym Ukrainy jest poziom instytucjonalnych rozwiązań gospodarki w zakresie systemu prawnego i organizacji procesów gospodarczych. Jest to kluczowy aspekt, który podnoszą inwestorzy zagraniczni.
