Pomorscy archeolodzy kończą po czterdziestu latach wykopalisk badania w Czarnówku koło Lęborka. Na starożytnym cmentarzysku znaleźli w tym czasie prawdziwe skarby – kilka tysięcy przedmiotów.

Starożytne cmentarzysko w Czarnówku ma powierzchnię 2,5 hektara i jest największym tego typu zbadanym obszarem w Polsce. Pozostawili je mieszkańcy Pomorza tworzący tak zwaną kulturę oksywską, czyli kulturę epoki żelaza, która ma tu sięga II wieku przed naszą erą. To niezwykłe miejsce odkryto przypadkiem czterdzieści lat temu. Jeden z mieszkańców Czarnówka podczas rozbudowy gospodarstwa natrafił na popielnicę, czyli naczynie, w którym dawni mieszkańcy chowali swoich zmarłych. W owej popielnicy były nie tylko kości, ale także ozdoby, m.in. żelazny grot i metalowe okucia od włóczni.
– Od tamtego odkrycia 40 lat temu stanowisko badali naukowcy z gdańskiego Muzeum Archeologicznego. W 2008 własne badania rozpoczęło nasze muzeum – mówi Agnieszka Krzysiak, archeolog z Muzeum w Lęborku.
Stanowisko w Czarnówku będzie badane do połowy sierpnia. Wówczas archeolodzy planują zakończenie trwających od 40 lat wykopalisk. W tym czasie naukowcy znaleźli tu dziewięć tysięcy zabytków i ponad trzy tysiące grobów. Najstarsze z nich pochodzą sprzed dwóch tysięcy lat przed naszą erą, zaś najmłodsze z XII wieku naszej ery. Archeolodzy wydobyli i oczyścili wiele biżuterii, elementy garderoby, broni i przedmioty codziennego użytku. Znaleźli także wiele ceramiki, w tym niezliczone gliniane popielnice o charakterystycznym „brzuchatym” kształcie. Okazało się również, że cmentarzysko w Czarnówku jest największym tego typu obiektem w Polsce.
Warto wiedzieć, że…
Kultura oksywska, która obejmowała swym zasięgiem sporą część Pomorza, została wyróżniona na podstawie występujących w jej obrębie charakterystycznych przedmiotów metalowych oraz form ceramiki. Jej nazwa pochodzi od Oksywia – dzielnicy Gdyni, gdzie odkryto jedno z pierwszych stanowisk (cmentarzysko) tej kultury. Zastąpiła ją kultura wielbarska którą tworzyli skandynawscy Goci, wypierający na Pomorzu słowiańskich Wenedów.