Prezydent Wejherowa Krzysztof Hildebrandt, Prezes Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego Oddział w Wejherowie Henryk Kanczkowski oraz Gwardian Klasztoru OO. Franciszkanów o. Daniel Szustak serdecznie zapraszają mieszkańców na obchody 356 rocznicy śmierci założyciela miasta Jakuba Wejhera, które odbędą się 24 lutego w Wejherowie.
Uroczystości rozpoczną się o godzinie 11:45 zbiórką pocztów sztandarowych na placu klasztornym. Później odbędzie się składanie kwiatów przez delegacje w krypcie klasztornej. W południe zaplanowano Mszę Św. w kościele Św. Anny. Po mszy delegacje przejdą na plac Jakuba Wejhera, gdzie około godziny 13:10 prezydent Hildebrandt wygłosi przemówienie. Po nim nastąpi złożenie kwiatów pod pomnikiem i zakończenie uroczystości.
Jakub Wejher (ur. 1609, zm. 20 lutego 1657) był założycielem kaszubskiego grodu Wejherowa i polskim patriotą. Pochodził z jednej z najznamienitszych rodzin magnackich Pomorza, zaliczających się do elity możnowładczej Polski. Skończył szkołę jezuitów w Braniewie, był pokojowcem królewicza Władysława, a następnie studiował na uniwersytecie w Bolonii. Służył w armii Ligi Katolickiej książąt Rzeszy Niemieckiej, w wielu krajach, w tym na Malcie, stąd być może krzyż maltański w herbie Wejherowa. W armii Albrechta von Wallensteina naczelnego dowódcy wojsk cesarskich podczas wojny 30-letniej dowodził chorągwią jazdy. Cesarz Ferdynand II w dowód uznania nadał mu tytuł hrabiowski.
Po powrocie do kraju od 1632 r. służył w wojsku koronnym króla Władysława IV w stopniu pułkownika i uczestniczył w ważniejszych kampaniach wojennych m.in. wojnie smoleńskiej (1632-34), polsko-szwedzkiej (był komendantem portów we Władysławowie i Kazimierzowie (1635), w 1650 bronił Pucka, podczas potopu szwedzkiego w 1655 r. mianowany generałem ziem pruskich), polsko-ukraińskiej (walczył w 1651 r. w bitwie pod Beresteczkiem przeciwko oddziałom kozacko-tatarskim hetmana B. Chmielnickiego). Uczestniczył również czynnie w życiu politycznym. Kiedy rozpoczynał budowę Wejherowa nawet nie przypuszczał, że ma przed sobą już niewiele lat życia. Zmarł po krótkiej chorobie 20 lutego 1657 r. w wieku 47 lat nie zostawiając po sobie następcy rodu. Miał dwie córki z pierwszego małżeństwa z Anną Elżbietą Schaffgotsch oraz jedną córkę w drugim małżeństwie z Joanną Katarzyną z Radziwiłłów.
Jego pogrzeb odbył się uroczyście w Gdańsku. Spoczywa w podziemnej krypcie kościoła klasztornego oo. franciszkanów pw. św. Anny. w Wejherowie.
