Tak, jak już wcześniej informowaliśmy, 23 września w Akademii Pomorskiej w Słupsku odbędzie się III Ogólnopolska Konferencja Naukowa Doktorantów „Polska i sąsiedzi na przestrzeni wieków. Ludzie i przedmioty”. Tradycyjnie na zakończenie słupskich obrad z inicjatywy Rady Samorządu Doktorantów Instytutu Historii i Politologii, Akademii Pomorskiej w Słupsku i Koła Naukowego Historyków AP organizowane jest spotkanie ze specjalnym gościem. W tym roku będzie nim Piotr Zychowicz. Spotkanie odbędzie się 23 września o godzinie 14.50 w sali 317 Akademii Pomorskiej w Słupsku, ulica Boh. Westerplatte 64.
Piotr Zychowicz– polski publicysta historyczny, w latach 2000–2012 dziennikarz „Rzeczpospolitej”, od 2013 zastępca redaktora naczelnego tygodnika „Do Rzeczy” i redaktor naczelny miesięcznika „Historia Do Rzeczy”.
W swoich książkach przedstawia i analizuje alternatywne scenariusze dziejów Polski. W Pakcie Ribbentropp-Beck twierdził, że lepszym rozwiązaniem dla Polski w 1939 r. byłby sojusz z III Rzeszą i wspólny atak na ZSRR niż oparcie na sojuszu z Francją i Wielką Brytanią. W Obłędzie ’44 krytykował odpowiedzialnych za ideę powstania warszawskiego. Część historyków negatywnie odniosło się do tez stawianych przez autora wspomnianych publikacji. Antoni Dudek przyznał, że „w książkach Piotra Zychowicza nie o dyskusję chodzi, ale o przywalenie komuś: raz jest to Józef Beck, którego jednostkową rolę przecenia czyniąc z niego całkowicie samodzielnego architekta polityki zagranicznej II RP, raz zaś dowództwo AK, które wedle niego też mogło w 1944 r. robić co chciało, ignorując nastroje społeczne”. Piotr Gontarczyk krytykował konstrukcję Obłędu ’44, twierdząc, że autor „bardzo obszernie korzysta z (…) wypowiedzi oskarżycielskich, mściwych, nie do końca sprawdzonych albo w ogóle nie wiadomo czy prawdziwych. No i to w jakiejś mierze dezawuuje cały tok jego narracji”. Tez Zychowicza nie podzielał również Marek Kornat.
We wrześniu 2017 roku w swej książce Niemcy oraz w artykule opublikowanym w „Do Rzeczy” Zychowicz usiłował rozpropagować pogląd, jakoby ideolog nazizmu Adolf Hitler reprezentował nie skrajną prawicę, lecz „lewactwo”; samo przyporządkowanie Hitlera przez historiografię do prawicy opisywał jako sukces „lewicowej propagandy”. Mateusz Kuryła z portalu Histmag zarzucił Zychowiczowi „znaczące nadużycie intelektualne”, uzasadniając swą opinię rasizmem oraz antysemityzmem ideologii nazistowskiej (sprzecznym z lewicowymi postulatami egalitaryzmu) oraz współczesną ewolucją pojęcia XXI-wiecznej lewicy. O ile Zychowicz miał na myśli przede wszystkim zbieżność lewicowego komunizmu z nazizmem pod względem kolektywizmu, współczesna socjaldemokracja wyrzekła się gospodarki centralnie sterowanej na rzecz zaakcentowania praw człowieka oraz wolności słowa.
Wybrane publikacje:
Pakt Ribbentrop-Beck. Czyli jak Polacy mogli u boku Trzeciej Rzeszy pokonać Związek Sowiecki, Poznań: Dom Wydawniczy „Rebis” 2012.
Obłęd ’44. Czyli jak Polacy zrobili prezent Stalinowi, wywołując
Powstanie Warszawskie, Poznań: Dom Wydawniczy „Rebis” 2013.
Opcja niemiecka. Czyli jak polscy antykomuniści próbowali porozumieć się z Trzecią Rzeszą, Poznań: Dom Wydawniczy Rebis 2014.
Pakt Piłsudski-Lenin. Czyli jak Polacy uratowali bolszewizm i zmarnowali szansę na budowę imperium, Poznań: Dom Wydawniczy „Rebis” 2015[16].
Żydzi. Opowieści niepoprawne politycznie, Poznań: Dom Wydawniczy „Rebis” 2016.
Sowieci. Opowieści niepoprawne politycznie. Część 2., Poznań: Dom Wydawniczy „Rebis” 2016.
Niemcy. Opowieści niepoprawne politycznie. Część 3., Poznań: Dom Wydawniczy „Rebis” 2017.
