Bogusław XIV (z prawej) z Gustawem II Adolfem (z lewej) / ryc. XVII wiek

10 marca mija 375. rocznica śmierci księcia Bogusława XIV – ostatniego władcy państwa Zachodnio-Pomorskiego i Księcia Pomorza Kaszubów i Wendów oraz innych pomorskich prowincji wymienianych w tytulaturze książęcej.

Bogusław XIV (z prawej) z Gustawem II Adolfem (z lewej) / ryc. XVII wiek

Z tej okazji Oddział Zrzeszenia Kaszubsko – Pomorskiego w Szczecinie oraz Fundacja Naji Goche w Borowym Młynie/Słupsku, zapraszają do katedry św. Jakuba w Szczecinie w niedziele (11.03) na godz. 12. Odbędzie się tam modlitewne skupienie, które poprowadzi ks. kan. Jan Kazieczko proboszcz katedry, a po mszy świętej przy kaplicy Gryfitów – władców kaszubsko – pomorskich, wygłoszone zostanie okolicznościowe wspomnienie oraz złożenie kwiatów i zapalenie zniczy pamięci.

Bogusław XIV zwany Towarzyskim

Obszar państwa Zachodnio Pomorskiego jako kraina historyczno-geograficzna obejmowała ziemie nad dolną Odrą i mniejszymi rzekami uchodzącymi do Zatoki Pomorskiej, miedzy Reknicą na zachodzie i Łebą na wschodzie, na zachodzie graniczyła z Brandenburgią i Meklemburgią, na południu z ziemią lubuską i Krajną Wielkopolską i wschodzie z Pomorzem Gdańskim. W tak całościowo Zachodnie Pomorze zostało połączone w 1478 roku prze ks. Bogusława X Wielkiego.

Rządy Bogusława XIV (ur. w Barth 31 marca 1580 – zm. 10 marca 1637 r. w Szczecinie) przypadły na burzliwe lata Wojny Trzydziestoletniej ( od 23 maja 1618 – do 24 października 1648). Ponadto brak energii spowodowany chorobą władcy, był przyczyną, że Po¬morze podczas jego panowania ponosiło liczne porażki zarówno polityczne, gospodarcze i wojenne.

Mimo usilnych starań władcy nie udało mu się zachować neutralności. Książę za przyczyną układu jaki został w 1627 r. zawarty w Franzburgu musiał się zgodzić na zakwaterowanie na Pomorzu 10 pułków cesarskich dowodzonych przez awanturniczego wodza Wallensteina, wskutek czego ówczesna gospodarka pomorska i ludność poniosła straty w wysokości 10 milionów talarów. Z kolei w 1630 roku wylądował ze swoją armią na Pomorzu król szwedzki Gustaw Adolf dokonując dalszych spustoszeń. Ciężko chory Bogusław nie mając następcy tronu, usiłował ustanowić po swojej śmierci radę regencyjną pomorską. Rozżalony i stroskany o losy kraju, zmarł 10. III. 1637 r. w Szczecinie.

24 października 1648 został zawarty Pokój Westfalski, który m.in. w kwestii terytoriów i granic postanowił, że król szwedzki otrzymuje Pomorze Przednie i Rugię, a margrabia-elektor Brandenburgii Pomorze Tylne i biskupstwo kamieńskie (Kamień Pomorski). Postanowił także, że zarówno król szwedzki jak i elektor brandenburski otrzymywali prawo posługiwania się insygniami książęcymi ( w tym tytułami) władców Pomorza.

Zwłoki księcia dopiero 25 maja 1654 roku tj. po17 latach od śmierci, a formalnie po dokonanym rozbiorze państwa pomorskiego, zostały przez sukcesorów, uroczyście pochowane w kościele zamkowym św. Ottona, dzisiaj już nieistniejącym.

Aktualnie prochy książęce symbolicznie spoczywają w szczecińskiej katedrze św. Jakuba w kaplicy Gryfitów, którą poświęcił w 1996 roku abp Marian Przykucki arcybiskup szczecińsko – kamieński, były ordynariusz chełmiński, on także dokonał pochówku prochów ostatniego władcy Pomorza, księcia Bogusława XIV.

Siostra księcia Bogusława XIV – bliska sercu słupszczanom – Anna Gryfitka de Croy i jej syn, ks. Ernest Bogusław, którzy współwładali z nadań książęcych – ziemią słupską – spoczywają w obecnym kościele św. Jacka w Słupsku, a przy zamku słupskim od 2010 roku wznosi się pomnik ks. Bogusława X Wielkiego.

(op. Zbigniew Talewski)

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.